Pierwsze wzmianki o grach przypominających grę w bilard sięgają już w XIII wieku na otwartej przestrzeni, gdzie uderzano piłeczki kijem. Wydarzenia stopniowo przenoszono na dachy, następnie do zamkniętych pomieszczeń, gdyż dotąd można było grać tylko podczas ładnej pogody. Niestety podczas rozgrywek narażone na uszkodzenia były drogie meble i wszelkie dekoracje. Właśnie dlatego wymyślono stół bilardowy. Zlecono rzemieślnikowi wykonanie projektu stołu. Bandy rozwiązały problem uszkodzeń bilami także drogich waz i tynków. Żeby gra była przyjemniejsza i przede wszystkim cicha, blat stołu pokryto tkaniną, zwaną suknem bilardowym, które nie absorbuje wody, jest bardzo trwała i odporna na zabrudzenia.
Istnieje kilka punktów do rozważenia przy zakupie sukna bilardowego, warto zwrócić uwagę na kilka cech jakościowych:
- Proporcja wełny i nylonu
- Grubość splotu
- Trwałość
Tkanina bilardowa składa się na ogół w dużej części z wełny – do 100% i części z nylonu (poliamidu). Im wyższa wartość nylonu, tym trwalszy i solidniejszy materiał do gry w bilard – ponieważ nylon wyróżnia się jedną cechą: wysoką odpornością na rozdarcie. Dlatego bardzo wytrzymałe, odporne tkaniny bilardowe nadają się szczególnie do kawiarni, klubów, gdzie istnieje ryzyko rozlania napojów.
Zasadniczo można powiedzieć, że im bardziej niestabilne warunki (wilgotność), im większe obciążenie (napoje, nieostrożność, palenie) tkanina będzie narażona, tym wyższa powinna być zawartość nylonu! Jednak przy większej zawartości nylonu zwiększa się również prędkość kul bilardowych.
Kolejną cechą jakościową wysokiej jakości sukna bilardowego jest struktura tkaniny, waga wełny – im gęstsza, tym lepsza, ale i droższa tkanina. Decydujący jest również rodzaj włókna wełnianego (przędza zgrzebna, przędza czesankowa).
